Stopa procentowa

Stopa procentowa to cena jaką płaci się za pożyczenie kapitału. Posiadach kapitału pożycza go na określony procent, i procent ten liczony w skali roku to właśnie stopa procentowa. Ten, kto pożycza, czyli pożyczkodawca, może dowolnie ustalić stopę procentową, ale musi też brać pod uwagę realia rynkowe, gdyż dla dłużnika stopa procentowa jest kosztem, jaki zapłaci za pożyczenie kapitału. Realia rynkowe kształtuje bank centralny, ustalając oficjalne stopy procentowe. Wyznaczają one cenę pieniądza po jakiej banki mogą oddać do banku centralnego depozyt lub zaciągnąć kredyt. W Polsce o wysokości oficjalnych stóp procentowych decyduje Rada Polityki Pieniężnej (RPP). Od wysokości oficjalnych stóp procentowych zależą stopy rynkowe – w Polsce to stopa WIBOR – czyli cena, za jaką banki gotowe są miedzy sobą pożyczać pieniądze. Bank centralny ustala tak stopy procentowe, żeby bankom bardziej opłacało się sobie nawzajem udzielać kredytów. Dlatego stopa WIBOR jest niższa niż kredyt z baku centralnego, a wyższa od oprocentowania depozytu. Stopa WIBOR z kolei stanowi już podstawę do oprocentowania kredytów. Wysokość stopy procentowej wpływa na finansowe decyzje klientów banków. Kiedy stopy są wysokie, zaciąganie kredytu mniej się opłaca, a bardziej – gromadzenie oszczędności. Po to, żeby koszt kapitału był optymalny dla rozwoju gospodarki RPP zmienia wysokość stóp procentowych, czyli dokonuje zmian w polityce pieniężnej.