Początki są najtrudniejsze. Brakuje ci bowiem nawyków, a przede wszystkim pewności, że ta nagła odmiana ma jednak jakiś sens. Lepsza najgorsza prawda niż najlepsze kłamstwo? Proszę bardzo: nie będę cię pocieszał i – dla podtrzymania na duchu – bagatelizował problemy, z którymi zetkniesz się w tych pierwszych tygodniach. Powiem wprost – im większe masz zaległości biegowe, tym będzie ciężej! Wprawdzie endorfiny będą znieczulały wszystko podczas biegu i zaraz po nim, ale później zaczną wyłazić wszystkie bolączki. To będzie obraz twych dotychczasowych zaniedbań. Im w gorszej jesteś dyspozycji fizycznej, tym gorzej będziesz znosił te pierwsze treningi.

Zapewniam jednak, że jeśli poddasz się, to nie będzie to niemoc twoich mięśni, ani serca czy płuc, ale słabość twego... umysłu! Widocznie motywacje do tej pracy miałeś niewystarczające. Leń, który siedzi przecież w każdym z nas, jest silniejszy od ciebie. Nie bądź mięczakiem! Nie daj się! Udowodnij sobie, że to ty jesteś panem sytuacji!

Jak zacząć? Najpierw zrealizuj cel pośredni: bieg bez zatrzymania przez 20 minut. Nie, nie musisz, a nawet nie powinieneś, od samego początku biegać! Trening biegowy bez biegania? Oczywiście! Najpierw rób tzw. marszobiegi. Biegaj wolno założone w przedstawionym planie odcinki czasowe. Rób to baaardzo wolno, tak wolno, że wolniej już nie można. Potem odpoczywaj w dość żywym marszu. Nie ma to jednak być spacer! Po zakończeniu części marszobiegowej rób zawsze serię przynajmniej 10 minut ćwiczeń gimnastyki rozciągającej (GR), a potem – już w domu – zestaw ćwiczeń gimnastyki siłowej (GS). Co to za ćwiczenia? Pamiętasz skłony, skręty, wymachy, które robiłeś na lekcjach w-f? Nikt tego nie lubił. Ty z pewnością także, ale to jedyna skuteczna droga dla rozruszania mięśni i kości. Wiem, że wszystko boli potem wieczorem, a i następnego dnia wstaje się z łóżka jak z krzyża zdjęty! To norma, każdy przez to przechodzi, więc ty nie jesteś wyjątkiem! Gdy będziesz systematyczny – ból w końcu zniknie. Na zawsze. To też norma.

Najtrudniej jest zwykle podjąć decyzję, by wyjść na trening. Z tym będziesz miał na początku najwięcej kłopotów, ale gdy się nie poddasz na pewno nigdy nie będziesz tego żałował. Uwierz mi, że gdy tylko wyjdziesz z domu i ruszysz do pierwszego odcinka jest już coraz łatwiej, a z każdym następnym jeszcze łatwiej. Ból zniknie, bo endorfiny skutecznie go wyłączą. Gwarantuję, że zawsze wrócisz po treningu zadowolony z tego, iż wykonałeś kolejne zadanie, że wygrałeś ze swoimi słabościami fizycznymi oraz mentalnymi. Z praktyki trenerskiej wiem, że powrót do domu po zrealizowaniu założeń odbywa się niemal w stanie euforii!

Nie masz czasu po pracy, albo jesteś zbyt zmęczony, by biegać po południu lub wieczorem? Biegaj rano – przed szkołą lub pracą! Zapewniam, że nie będziesz wyjątkiem, gdyż robi tak wielu tych, którzy marzą o tym, by zostać biegaczem. Nie szukaj wymówek, ale szukaj takich rozwiązań, by jednak zrealizować podany plan. Cel uświęca środki.
 
Oto moja propozycja pierwszego planu treningowego:

Czas na kolejne wtajemniczenie. Najpierw 30 minut biegu bez zatrzymania, a po miesiącu już cała godzina, czyli jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem za 8 tygodni zostaniesz biegaczem.