Jak powstały karty zbliżeniowe?
Dziś wielu klientów banków nie wyobraża sobie życia bez karty zbliżeniowych. Ale mało kto wie, że technologia, dzięki której powstały, została zapoczątkowana w połowie ubiegłego wieku.
Pierwsze bezstykowe transakcje finansowe wykorzystujące komunikację radiową bliskiego zasięgu pojawiły się na świecie w latach 90-tych XX wieku. Pierwszą na świecie kartę takiego typu wprowadziło do użytku w czerwcu 1996 r. seulskie Stowarzyszenie Transportu Autobusowego. Plastik oferowany pasażerom w stolicy Korei łączył funkcje przedpłaconej karty płatniczej oraz biletu miesięcznego, a wykorzystywał rozwiązanie opracowane przez holenderską firmę NXP Semiconductors.
W 1997 r. płatności zbliżeniowe na swoich stacjach benzynowych wprowadził amerykański Mobil przy współpracy z firmą Verifone. W pierwszej wersji kierowcy posługiwali się breloczkami wyposażonymi w moduły RFID (ang. Radio-Frequency Identification, protoplasta NFC). Zgodnie z zamysłem twórców rozwiązania o nazwie Speedpass Contactless Gas Payment System wydatnie przyśpieszyło ono płatności i obsługę. W 2004 r. w czytniki wyposażonych już było 10 tys. punktów ExxonMobil na całym świecie.
Po sukcesie na stacjach paliw podjęto próbę wprowadzenia Speedpassów w marketach spożywczych i 400 restauracjach McDonald’s w Chicago, ale tu nie zrobiły furory. W 2004 i 2005 r. obie sieci handlowa i fastfoodowa wycofały się ze Speedpassów. Ale system ten wciąż jest używany przez klientów ExxonMobil, choć trzeba podkreślić, że coraz częściej korzystają oni z aplikacji mobilnej Speedpass.
Organizacje kartowe na poważnie zaczęły zastanawiać się nad zaoferowaniem bezpiecznych kart zbliżeniowych dopiero po upowszechnieniu, wprowadzonego w 1996 r. nowego standardu kart wyposażonych w mikroprocesory EMV. Karty takie są o wiele bezpieczniejsze niż ich wcześniejsze wersje z łatwym do skopiowania paskiem magnetycznym. Pierwsze płatnicze karty zbliżeniowe znalazły się na rynku – jak już wspomniałem – między 2006 a 2008 rokiem, gdy trafiły do klientów w Wielkiej Brytanii, Turcji i Polsce.
Kolejne ważne wydarzenie w historii płatności zbliżeniowych miało miejsce w 2011 r., gdy dzięki pewnemu startupowi z Teksasu powstało rozwiązanie HCE (Host Card Emulation). Umożliwia ono płatności zbliżeniowe smartfonami. Więcej na ten temat możecie przeczytać tutaj. Ciekawostką może być natomiast fakt, że pierwsze urządzenie wykorzystujące schemat, który później przekształcił się w RFID a następnie w NFC, skonstruował w 1945 r. sowiecki szpieg i wynalazca Lew Siergiejewicz Termen (ten sam, który zbudował prototyp telewizora). Był to sprzęt… podsłuchowy.
Z kolei w 1971 r. amerykański wynalazca Mario Cardullo przedstawił w Stanach Zjednoczonych urządzenie, które wykorzystywało komunikację zbliżeniową i miało służyć do poboru opłat w nowojorskim porcie. Jednak zdaniem wynalazcy mogło mieć o wiele szersze zastosowanie. Cardullo przekonywał, że może być wykorzystywane w transporcie do identyfikacji pojazdów, automatycznego poboru opłat, jako elektroniczna tablica rejestracyjna, a nawet do zdalnego kierowania pojazdami, w bankowości jako elektroniczna książeczka czekowa i karta kredytowa, do identyfikacji personelu przy automatycznie otwieranych bramach oraz w służbie zdrowia do identyfikacji i zapisywania historii pacjentów.
Ciekawe, że to Cardullo przewidział większość zastosowań komunikacji radiowej na krótką odległość, a nie człowiek, który opatentował RFID. Uczynił to w 1983 r. Charles Walton. Jego rozwiązanie miało być konkurencją dla kodów kreskowych i służyć do zapisywania informacji o towarach w supermarketach. Pomysł Amerykanina okazał się kilka razy droższy niż czarno-białe paski i dlatego wylądował w koszu. Jakby tego było mało, pomysły Waltona dotyczące komunikacji radiowej zaczęto doceniać dopiero pod koniec lat 90., gdy jego prawa patentowe do RFID już wygasły. Najpierw na ogromną skalę zaczął korzystać z tego rozwiązania Walmart, potem Departament Obrony USA, a po 2007 r. banki na całym świecie.
Cashless.pl
Czytaj także:
Czym jest blockchain? Poradnik dla początkujących
Suma haszowa, czyli wstęp do blockchaina
Rośnie popularność usługi cashback
Bankofinanse
02019.07.15Dziś Dzień bez Telefonu Komórkowego! Jak go przeżyć?
więcej15 lipca obchodzimy Światowy Dzień bez Telefonu Komórkowego. Co to znaczy dla klientów Banku? Nasze IKO będzie działać, jak zawsze, bez zarzutu.
Z Banku
02019.07.15100-lecie Banku – nasze placówki. Oddział 1 PKO Banku Polskiego w Białymstoku
więcejNajwiększy białostocki oddział PKO Banku Polskiego mieści się w historycznym centrum stolicy Podlasia. Pięknie odrestaurowaną, zabytkową kamienicę przy Rynku Kościuszki 16, w której swoją siedzibę ma Oddział 1, odwiedzają nie tylko stali klienci, ale także wielu turystów.
Z Banku
02019.07.11Filmowy cykl „Bank śmiałych decyzji”: innowacje bankowe
więcejCo Polacy wiedzą o nowych technologiach i nowoczesnej bankowości? Dowiemy się tego oglądając trzeci odcinek cyklu „Bank śmiałych decyzji”.
Bankofinanse
02019.07.11Polacy robią zakupy w internecie. Dołącz do nich i płać z IKO
więcejAż 62 proc. wszystkich polskich internautów dokonuje internetowych zakupów. Oznacza to wzrost w porównaniu z ubiegłym rokiem, gdy w sieci zaopatrywało się 56 proc. ankietowanych – wynika z najnowszego raportu Gemius. Zestawienie pokazuje, że zakupy online to dla nas codzienność i wygoda – także pod względem płatności.
Bankofinanse
02019.07.11e-Paragon – cyfrowe potwierdzenie płatności
więcejTradycyjne dowody płatności wkrótce nie będą nam już potrzebne. Ich cyfrowym odpowiednikiem zostanie e-Paragon, powiązany z naszym kontem bankowym oraz debetową kartą płatniczą. Usługa jest już dostępna w bankowości elektronicznej PKO Banku Polskiego. Aby z niej korzystać, wystarczy zalogować się do konta i uruchomić odpowiednią usługę.
Bankofinanse
02019.07.11Czym się różni kantor internetowy od kantoru stacjonarnego?
więcejMusisz sprzedać lub kupić walutę obcą – co robisz? Jeśli pierwsze, co przychodzi ci do głowy, to udanie się do kantoru stacjonarnego, być może powinieneś poznać praktyczniejszy sposób. To korzystanie z kantoru online. Jak działa i czy jest wygodniejszy?