Dyrektywa MiFID II: obligacje skarbowe – bezpieczne pomnażanie

Każdy z nas ceni sobie bezpieczeństwo i elastyczność. Zwłaszcza wtedy, gdy dotyczy to tak wrażliwej dziedziny życia, jaką jest inwestowanie pieniędzy. Wraz z początkiem nowego roku zacznie obowiązywać europejska dyrektywa MiFID II. Jej zadaniem będzie jeszcze większa ochrona klienta i eliminowanie najczęstszych błędów inwestycyjnych.

Jednym z najważniejszych instrumentów MiFID II jest ankieta, którą pracownik instytucji finansowej powinien wypełnić wspólnie z klientem. Dokument ten pozwoli określić wiedzę, doświadczenie i co najważniejsze poziom ryzyka jaki akceptuje potencjalny inwestor. Ankieta, której wypełnienie zajmuje około pięciu minut, to jedno z narzędzi wymierzonych w misseling, czyli świadome bądź nieświadome wprowadzanie klienta w błąd.

Różne potrzeby – adekwatne odpowiedzi

Zadaniem pracownika banku jest udzielenie porady ogólnej na temat instrumentu finansowego, a w szczególności ujawnienie informacji na temat ryzyka oraz kosztów wynikających z opłat prowizji. Rozwiązaniem elastycznym, nie wymagającym dużych nakładów finansowych i zapewniającym bezpieczeństwo, są obligacje Skarbu Państwa. To papiery dłużne, których gwarancję wykupu daje sam Skarb Państwa. Jest to rodzaj pożyczki kupującego obligacje dla państwa. Państwo z kolei poręcza tę pożyczkę całym swoim majątkiem i gwarantuje, że zwróci pieniądze wraz z odsetkami w terminie. Do wyboru mamy pięć rodzajów obligacji skarbowych: trzymiesięczne i dwuletnie (o oprocentowaniu stałym) oraz trzy-, cztero- i dziesięcioletnie o oprocentowaniu zmiennym. Ponadto dla osób otrzymujących świadczenie w ramach programu „Rodzina 500 plus” dostępne są dwa rodzaje Rodzinnych Obligacji Skarbowych: sześcio- i dwunastoletnie.

Istotną cechą obligacji jest to, że właściciel każdego rodzaju papieru może dokonać jego zamiany na papiery z nowej emisji korzystając z preferencyjnych warunków. Można też skorzystać z prawa do wcześniejszego wykupu obligacji i wycofać ulokowany w nich kapitał wraz z naliczonymi odsetkami. Nominał każdej obligacji, niezależnie od jej typu, ustalony jest na kwotę 100 zł.

Wybór, jaki mamy w przypadku obligacji skarbowych sprawia, że każdy może znaleźć dla siebie dogodne rozwiązanie inwestycyjne.

Osoby preferujące systematycznie lokowanie swoich oszczędności chętnie wybiorą obligacje trzymiesięczne lub dwuletnie. Dzięki temu, że ich oprocentowanie jest stałe, już w dniu dokonania zakupu wiemy na jaki zysk możemy liczyć po dwóch latach. Jeżeli potrzebne są nam regularne dopływy gotówki, dobrym rozwiązaniem mogą okazać się obligacje trzyletnie. Lokujemy nasz kapitał na trzy lata, ale jednocześnie regularnie otrzymujemy wypłaty odsetek. Nasze oszczędności pracują, a my na bieżąco możemy korzystać z profitów. Dla osób, które myślą o oszczędzaniu w dłuższej niż trzyletniej perspektywie, ciekawą propozycją są obligacje czteroletnie. Dzięki temu, że rokrocznie oprocentowanie jest wyliczane w oparciu o wskaźnik inflacji i marżę mamy gwarancję zysku przewyższającego inflację.

Szczególnym instrumentem są obligacje dziesięcioletnie. Po pierwsze dlatego, że decydując się na ich zakup zakładamy oszczędzanie w długiej perspektywie czasowej. Po drugie dlatego, że charakteryzuje je bardzo wysoka rentowność za sprawą dopisywania co roku dochodu z odsetek do kapitału. Stąd ten rodzaj obligacji jest szczególnie polecany do oszczędzania w ramach trzeciego filaru. Dodatkowo dla beneficjentów świadczeń w ramach programu Rodzina 500+ oferowane są dwa rodzaje obligacji rodzinnych: sześcio- i dwunastoletnie. Beneficjenci programu będą mogli nabywać obligacje do wysokości przyznanego świadczenia wychowawczego. Rodzinne Obligacje Skarbowe umożliwiają regularne oszczędzanie środków otrzymanych w ramach programu. Są dostępne w ciągłej sprzedaży w cyklach miesięcznych, tak jak obligacje ze standardowej oferty.

Warto także zwrócić uwagę na to, że obligacje skarbowe są produktem elastycznym, co oznacza, że można je zbyć wcześniej, bez utraty kapitału oraz części naliczonych odsetek. To także zwiększa poziom poczucia bezpieczeństwa inwestora, ponieważ ma on świadomość, że w nagłej sytuacji życiowej ma szybki dostęp do kapitału. Wszystkie typy obligacji detalicznych są łatwo dostępne i równie łatwo zbywalne. Agentem emisji papierów skarbowych jest PKO Bank Polski i właśnie w placówkach tego banku oraz punktach obsługi klientów Domu Maklerskiego PKO BP można nabyć obligacje. Inwestorzy są zachęcani do wykorzystywania także innej od tradycyjnej formy zakupu, czyli składania zleceń przez e-kanały – przez telefon, internet w serwisie www.obligacjeskarbowe.pl oraz konto Inteligo.

Obligacje nie tylko dla początkujących inwestorów

Obligacje mogą być również doskonałym instrumentem finansowym dla inwestora zaawansowanego. Dzięki nowej ankiecie MiFID II pracownik banku pozna profil inwestycyjny klienta. Wiele osób z dużym doświadczeniem w świecie finansów traktuje obligacje jak przeciwwagę dla ryzykownych instrumentów. W sytuacji, gdy np. rynek akcji wchodzi w fazę kryzysu, obligacje, z ich stałą rentownością, mogą okazać się bezpieczną przystanią. Za pomocą papierów dłużnych inwestorzy dywersyfikują swoje portfele. A wspomniana wcześniej gwarancja państwa odgrywa tutaj kluczową rolę. Zgodnie z zapisami art. 95 pkt 6 ustawy o finansach publicznych, skarb państwa odpowiada całym majątkiem za zobowiązania wynikające z wyemitowanych skarbowych papierów wartościowych. Dodatkowo art. 165 pkt 1 tej ustawy mówi, że wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa są dokonywane przed innymi wydatkami budżetu państwa.

Inwestowanie z misją

Dziś zwraca się uwagę na jeszcze jeden niepoliczalny zysk z inwestowania w obligacje, chodzi o zachowanie patriotyczne. Każdy Włoch czy Japończyk doskonale wie, że inwestowanie w papiery dłużne swojego kraju to wspieranie rozwoju gospodarczego ojczyzny. Między innymi dlatego w czasie kryzysu strefy euro włoska gospodarka uniknęła poważniejszego tąpnięcia.

 Maciej Pobocha

Czytaj także:

Dyrektywa MiFID II – wiedza, czyli wiele możliwości
MIFID w praktyce
Dyrektywa MiFID II – ewolucja czy rewolucja?
Dyrektywa MiFID II – nowe zasady informowania klienta