Karta wielowalutowa – wiele by opowiadać

Pierwsza informacja o karcie pojawiła się w latach 80. XIX w. Edward Bellamy wspomniał o niej w swojej książce „Looking backwards”. Wtedy jednak jego pomysł nikomu nie przypadł do gustu. Kolejne próby stworzenia systemu płatności bezgotówkowych były podejmowane po I wojnie światowej, ale efekty pojawiły się dopiero po 1945 r.

Pierwszą taką kartę w 1946 r. wdrożył bankier John Biggins na jednym z brooklyńskich osiedli. Korzystali z niej lokalni sprzedawcy. Warunek był jeden – każdy jej posiadacz miał konto w banku Bigginsa.

Pięć lat później powstała firma Diners Club International, która wydała pierwszą uniwersalną kartę pozwalającą na płatności w hotelach i restauracjach. właściciel na koniec miesiąca dostawał pocztą zestawienie transakcji i regulował zadłużenie. DCI była pierwszą organizacją zajmującą się wydawaniem kart. Wtedy z kart korzystały jedynie osoby zamożniejsze, które często podróżowały i dzięki temu nie musiały zabierać ze sobą gotówki.

Karta wielowalutowa

Od tego czasu wiele się wydarzyło. Zmieniły się przyzwyczajenia konsumentów, realia gospodarcze i nasze potrzeby. Zmieniła się też karta bankowa. Najpierw pojawiła się możliwość płatności on-line – Visa wykonała taką operację 25 lat temu, potem była funkcja zbliżeniowa, aż w końcu karta zyskała funkcję wielowalutową.

Karta z funkcją wielowalutową to skarb podczas wyjazdów i zakupów w zagranicznych sklepach internetowych. Jest przypisana do rachunków bankowych prowadzonych w różnych walutach. Podczas dokonywania płatności automatycznie rozpoznaje walutę transakcji i pobiera kwotę z właściwego rachunku, jeżeli tylko środki zostały zapewnione. Jeżeli zatem płatność jest realizowana w dolarach, środki zostaną pobrane z konta prowadzonego w tej walucie.

W ten sposób unikamy niespodzianek związanych z dodatkowymi opłatami za przewalutowanie – podczas transakcji bezgotówkowych z naszego konta pobierana jest wyłącznie kwota zakupu.

Największą jej zaletą jest możliwość oszczędzania pieniędzy na płatnościach w walutach obcych oraz szybki dostęp do rachunków bankowych. Przebieg operacji sprawdzimy w aplikacji. Tam też możemy zmieniać limity.

Jak działa karta?

• Kiedy płacimy w złotych – korzystamy ze środków znajdujących się na koncie osobistym prowadzonym w złotówkach.
• Kiedy płacimy podczas wyjazdu lub na zagranicznym portalu – korzystamy ze środków znajdujących się na rachunku walutowym. Jeżeli zapewnimy na nim środki, to nie poniesiemy kosztów przewalutowania.

– Głównym atutem karty z funkcją wielowalutową jest wygoda i prostota działania – mówi Szymon Zawadzki z Gdańska. – Zarządzam nią przez aplikację więc nie muszę nigdzie chodzić, aby cokolwiek załatwić. Nie podróżuję, ale korzystam z niej kupując w zagranicznych sklepach internetowych – do tego jest mi potrzebna. To duża wygoda i oszczędność – płacę dokładnie tyle, ile wynosi rachunek za zakupy.

Karta wielowalutowa – dla firm

Do tego „stowarzyszenia” należą również biznesmeni. Firmową kartę mogą otrzymać m.in. w PKO Banku Polskim. Aby to zrobić, musimy podpiąć rachunki walutowe do konta w złotych, dla którego została wydana karta debetowa. Tu mamy ich maksymalnie 22. Co wygodne, można to zrobić samodzielnie w serwisie transakcyjnym iPKO. Funkcja dostępna jest dla m.in. euro, dolara, funta i franka szwajcarskiego, ale są też jen, chorwacka kuna, czeska korona czy rubel.

Karta wielowalutowa z funkcją miejską

Ktoś to nieźle wymyślił. Karta wielowalutowa została połączona z Warszawska Kartą Miejską. W taki sposób użytkownicy ze stolicy mogą korzystać jednocześnie z karty bankowej, funkcji wielowalutowej i karty miejskiej.

Dzięki Warszawskiej Karcie Płatniczej zamiast dwóch plastików mamy tylko jeden. Pozwala ona kupować bilety okresowe na korzystanie z komunikacji w Warszawie i okolicach, w ramach obowiązującego obszaru wspólnego biletu ZTM-KM-WKD.

Jest dostępna w ramach wszystkich kont osobistych PKO Banku Polskiego, z wyjątkiem Inteligo i mogą z niej korzystać dzieci od 13. roku życia. 

Karta wielowalutowa – opłaty 

Konto walutowe zakładane i prowadzone jest bezpłatnie, ale za kartę trzeba czasami zapłacić. Kwoty są różne od 3 zł do 5 zł. Oczywiście są sposoby, aby ich uniknąć. W niektórych bankach wystarczą odpowiednie transakcje za np. 300 zł, w innych określona liczba transakcji bezgotówkowych. Ważne mogą być również miesięczne wpływy na konto w banku.

Wszystkiego dowiemy podczas rozmowy z doradcą lub zapoznając się z cennikiem. Na pewno znajdziemy go na stronie internetowej.

Bartosz Piotrowski